بادبند

بادبندهای تاریخی ابرکوه، پدیده‌ای كم‌مانند در کشور هستند، که تاکنون، در بی مهری متولیان میراث‌فرهنگی کشور به سر برده‌اند.
به گزارش مهر؛ «محمدمهدی صادقی»، فرنشين(:ريیس) اداره منابع طبیعی ابرکوه گفت: «ساخت بادشکن‌های بزرگ در كشتزارها، دیوارهای بلند و پیوسته در پيرامون روستاها و زمين‌هاي کشاورزی و نگهداري گیاهان بومی در كنار مناطق مسکونی و كشاورزی، نمونه‌های بارزی از دانش بومی و كارهاي مردمی، بیابان‌زدایی و سازگاری با شرایط سخت و دشوار بیابانی این گستره‌ها است.
وی یادآور شد: «یکی از نمونه‌های بارز و کم‌مانند این كارها، در شهرستان ابرکوه، ساخت بادشکن بی جان، با كشيدن دیوارهای چینه‌ای به‌نام «بادبند» است و این بادبندها بيشتر با خشت و گل و عمود بر سوی(:جهت) وزش بادهای منطقه، پيرامون روستاها و كشتزارها، با خواست پيشگيری از فرسايش بادی، هجوم شن‌های روان و نگهداری از مناطق مسکونی و زراعی ساخته شده است.
صادقی افزود: «در حالی که ، مسوولان، پيشينه‌ی بیابان‌زدایی در استان «یزد» را با استناد به مستندات اداری، به 40 سال پيش می رسانند، ديرينگی بادبندهای ابرکوه با توجه به شواهد دردست، گاهی به هزاران سال می‌رسد که نیاز به پژوهش و بررسی دارد.»
صادقی یادآور شد: «بررسی این دیوارها، نشان‌دهنده‌ی ژرف‌اندیشی و دانش بومی، نیاکان ما در هزاران سال پیش است که با شناسایی کانون‌های حساس به فرسایش بادی در پلان‌های مشخص و با معماری ويژه، دست به ساخت این بادشکن‌های بزرگ زده‌اند.»
به گفته‌ی صادقی: «درازای برخی از این بادبندها، به کیلومترها می‌رسد، و هنوزهم، با وجود گذشت سالیان بسيار، بهترین کارایی را در راستای پيش‌گيري از هجوم شن‌های روان داراند.»
وی درباره‌ي دیگر سودهاي این بادبندها گفت: «با توجه به این‌که بيشتر زمين‌هاي کشاورزی منطقه دارای خاک رسی و بافت سنگین است، از رسوبات انباشته شده در پشت این بادبندها که حاصل خاک حاصلخیز سطحی است، برای اصلاح بافت خاک و افزایش حاصلخیری زمين‌هاي كشاورزي سود برده می شود.
شوربختانه، شماري از این بادبندها به شوند(:دلیل) ناآگاهی، و رسیدگی نشدن و گذشت سالیان دراز، خود نیز دچار فرسایش شده و یا از بین رفته‌اند.
هیچ سازماني متولی نگهداري از بادبندهای ابرکوه به عنوان پدیده بي‌مانند در روياروي، با توفان‌های شن در کشور نیست درحالی که ديرينگي بسیاری از این بادبندها به هزاران سال می‌رسد و حتا می‌توان از آن‌ها به نام یک میراث فرهنگی یاد کرد.
این بادبندها حاصل ژرف اندیشی، غنای دانش بومی و مدیریت اجتماعی نیاکان ما در هزاران سال پیش و نمایان‌گر ديرينگي و نیاز به چاره‌انديشی است که، همیشه در این سرزمین بین مردم و طبیعت روان بوده است و از آثاری است که ويژگي و توان ثبت و شناساندن، به عنوان یک اثر ملی و حتا جهانی را داراست.
این بادبندها می‌توانند با نام یکی از زيبايی های گردشگری و پژوهشی، به جهانیان شناسانده‌ شوند.