بنام خدا

گروه مردم :

یکشنبه 15 آبان:

• سپاهیان ایران پیش به سوی قسطنطنیه، واحدهایی از ارتش ایران که مامور تصرف قسطنطنیه (استانبول امروز) و پایان دادن به حکومت رومیان بر گوشه شمال غربی آسیا شده بودند ششم نوامبر سال 608 میلادی از کوههای توروس (ترسوس واقع در جنوب غربی ترکیه امروز) گذشتند. فرماندهی ارتش امپراتوری ایران پس از بازگرفتن سوریه، نیروهای خود را دو دسته کرده بود؛ یک سپاه مامور تصرف همه فلسطین و دو سپاه راهی تصرف قسطنطنیه شده بودند و سپاهیانی که مامور تصرف قسطنطنیه شده بودند در این روز ازکوههای توروس گذشته بودند .
• شش روز پس از اعلان جنگ انگلستان به ایران (بر سر هرات)، ششم نوامبر سال 1856 میلادی ــ شش روز پس از اعلان جنگ انگلستان به ایران بر سر هرات، نیروهای انگلیسی مستقر در هند عازم جنگ با ایران شدند. این عملیات ضد ایران را «سر جیمز آوت رام» فرماندهی می کرد. در آن زمان لرد «پالمرستون» نخست وزیر انگلستان بود.     نیروهای انگلیسی یکم ژانویه سال 1857 (درست دو ماه پس از روز صدور اعلان جنگ) بوشهر را تصرف کردند و دولت وقت ایران را مجبور به صرف نظر کردن از هرات ساختند که قرنها حاکم نشین خراسان و زادگاه شاه عباس و یکی از مراکز فرهنگ و ادب ایران بوده است.

دوشنبه 16 آبان:

• یک روز درخشان در تاریخ ایرانیان؛ روزی که ایران باردیگر ابر قدرت جهان شد، هفتم نوامبرسال 260 میلادی در شهر تیسفون (مدائن ــ 36 کیلومتری جنوب بغداد امروز) شاپور یکم، رئیس وقت کشور ایران از دودمان ساسانی، در مراسمی در برابر والرین (پوبلیوس لیسینیوس والریانوس) امپراتور روم و ژنرالهایش که بر دست و پایشان زنجیر بود؛ ایران را تنها ابر قدرت جهان اعلام کرد. والرین و ژنرالهایش درجنگ به اسارت ایران در آمده بودند و این روز نه تنها یکی از روزهای درخشان تاریخ میهن گرامی ما، بلکه همه مشرق زمین است.
• ورود نیروهای عثمانی به آذربایجان در نوامبر 1914 ، در این روز در سال 1293 (7 نوامبر 1914) متعاقب ورود نیروهای روسیه به ایران، نیروهای عثمانی با مستشاران آلمانی خود به آدربایجان وارد شدند. کردهای قلمرو عثمانی (ترکیه و عراق) نیز از فرصت سوء استفاده و به ایران رخنه کردند و .... 

سه‌شنبه 17 آبان:

• همه قلمرو امپراتوری روم در آسیا به تصرف ایران درآمد، پس از پیروزی درخشان ایران در جنگ سال 53 پیش از میلاد در منطقه حرّان (کارهه) که ضمن آن کراسوس از اعضای سه گانه شورای عالی ریاست بر روم و پسرش کشته و هفت لژیون رومی منهدم شد، «ارد Orod» شاه وقت ایران از دودمان اشکانی به مداخله در امور روم پرداخت و این مداخله در جریان جنگ داخلی رومیان (سال 49 تا 44 پیش از میلاد) به اوج خود رسید و شاه ایران هردم از یکی از سرداران رومی که بر سر کسب قدرت با هم می جنگیدند حمایت و وعده کمک نظامی و اعزام سرباز می داد و آتش اختلاف را شعله ور می ساخت .

چهارشنبه 18 آبان:

• سالگشت مرگ یزدگرد یکم بانی شهر یزد بر اثر لگد اسب، نهم نوامبر سال 420 میلادی یزدگرد یکم از دودمان ساسانیان که رهسپار جنگ و بیرون راندن هون ها از مناطق شمالی ماوراءالنهر بود در محل چشمه سبز (چهل و چند کیلومتری نیشابور) بر اثر لگد اسب کشته شد. وی خود تصمیم به رام کردن یک اسب سرکش گرفته بود. یزدگرد یکم 21 سال بر ایران سلطنت کرد و در دهه اول قرن چهارم میلادی شهر یزد را ساخت که نام وی بر آن نهاده شده است. از کارهای مهم یزدگرد تحمل ادیان دیگر در قلمرو ایران بود. فردوسی در باره واقعه درگذشت یزدگرد یکم چنین سروده است:
       بغرید و یک جفت زد بر سرش ــ به خاک اندر آمد سر و افسرش
       زخاک آمد و خاک شد یزدگرد ــ ........ 

پنجشنبه 19 ابان:

• سالروز گشایش آبراه دریای سرخ به رود نیل که به تصمیم داریوش بزرگ ساخته شد، دهم نوامبر سال 518 پیش از میلاد کار ساختن آبراه میان دریای سرخ و رودنیل به منظور عبور کشتی های ایران از خلیج فارس به مدیترانه تکمیل شد. این روز پس از محاسبات تقویمی به دست آمده است.  سنگنبشته های به دست آمده در طول این آبراه نشان می دهد که پس از اتمام کار هر قسمت از این آبراه، جزئیات کار بر سنگ حک و در محل نصب می شد که مشروح آن درکتاب «تاریک و روشن های مصر باستان» تالیف مصرشناس آلمانی «کارول میسلیویک» آمده است که این کتاب توسط دیوید لورتن به انگلیسی ترجمه شده و دانشکاه «کرنل» آمریکا آن رامنتشر ساخته است.

آدینه 20 آبان:

• سپاسگزاری سنای روم از دولت ایران، یازدهم نوامبرسال 401 میلادی سنای روم از اقدام ایران مبنی بر دادن آزادی مذهبی به مسیحیان سپاسگزاری کرد که در صورتجلسه مذاکرات آن روز این مجلس درج شده و باقی مانده است. یزدگرد یکم، شاه ساسانی ایران که در سال 399 میلادی به سلطنت رسیده بود پس از دریافت درخواست دولت روم مبنی بر دادن آزادی انجام آیین های دینی به مسیحیان قلمرو ایران، برغم مخالفت موبدان زرتشتی با این درخواست موافقت کرده بود. 

  برگرفته از تارنمای دکتر انوشیروان کیهانی زاده