بنام خدا
معرفت روباهی که از شرم دوستانش سکته کرد
محمد درویش از فعالان محیط زیست در وبلاگش نوشته است:
نامش اصغر درخشان است، هفت سالی می‌شود که می‌شناسمش. نخستین بار در ارتفاعات بالادست تنگ زندان واقع در شمال منطقه حفاظت شده سبزکوه دیدمش … او یکی از محیط‌بان‌های پاسگاه چهارتاق در جنب ناغان بود؛ محیط‌بانی که افتخار می‌کند به رسالتی که برعهده گرفته است …
چندی پیش دوباره او را دیدم، اینبار در کنار زاینده رود و در نزدیکی‌های منطقه حفاظت شده شیدا …
برایم داستانی را تعریف کرد که تکانم داد و اشک از چشمانم جاری ساخت … قرار است یک گروه فیلمساز، ماجرایی را که او دیده است، تبدیل به یک فیلم کند … اما تا آن زمان، فکر می‌کنم کمترین قدردانی از او و از روح بلند آن روباه شیدا، آن است که شما خوبان روزگار و مخاطبان عزیز دل‌نوشته‌هایم را هم از آن آگاه کنم.
خواهشم این است که شما هم پس از خواندن این داستان، آن را با دوستانی که بیشتر دوست‌شان دارید، به اشتراک نهید تا ایرانیان بیشتری بدانند که یک حیوان، یک روباه هم ممکن است چنان در برابر هم‌نوعانش شرمنده و خجالت‌زده و شرمسار شود که نتواند به زندگی برگردد و تمام کند …
اصغر می‌گوید: روزی که مشغول گشت زنی در منطقه حفاظت شده شیدا بوده است، متوجه انباشت مقداری لاشه مرغ می‌شود که احتمالاً از طریق مرغداری‌های محل و پنهانی در آن ناحیه تخلیه شده بودند. وی می‌گوید: در همان لحظه که می‌خواستم به سمت لاشه‌ها حرکت کنم، دیدم یک روباه به سرعت به سمت آنها رفته و می‌کوشد تا لاشه‌ها را استتار کند و سپس از منطقه دور می‌شود … اصغر هم بلافاصله خود را به محل استتار رسانده و جای مرغ‌ها را عوض می‌کند …
از او می‌پرسم: چرا این کار را کردی؟ می‌گوید: می‌خواستم ببینم آیا واقعاً آنقدر که می‌گویند: روباه‌ها باهوش هستند، درست است یا خیر؟
خلاصه اصغر گوشه‌ای کمین می‌کند تا روباه دوباره برگردد … منتها اینبار با کمال تعجب، در‌می‌یابد که روباه قصه‌ی ما تنها نیست و با خود چند روباه دیگر را هم آورده است. آنها اما هر چه می‌گردند، لاشه مرغ‌ها را نمی‌یابند … تا سرانجام، همه‌ی روباه‌ها خسته شده و به دور روباه اصلی، حلقه می‌زنند …
اصغر می‌گوید: آنچه که داشتم می‌دیدم، برایم باورکردنی نبود و اگر با چشم خودم نمی‌دیدم، امکان نداشت که قبول کنم … زیرا روباهی که در مرکز حلقه ایستاده بود، نخست به تک تک روباه‌ها نگاه کرد و آنگاه، ناگهان مانند یک لاشه بر زمین افتاد و بی‌حرکت ماند …
اصغر خود را بلافاصله به محل رساند که سبب شد تا دیگر روباه‌ها منطقه را ترک کنند … اما به این نتیجه رسید که حقیقتاً انگار روباه مرده است! او حتا به سرعت دامپزشک منطقه، آقای دکتر تراکنه را هم خبر کرد؛ اما او نیز نتوانست کاری بکند … زیرا واقعاً روباه مرده بود … حیرت‌انگیزتر آن که پس از معاینه و کالبدشکافی لاشه حیوان، معلوم شد که روباه قصه ما در اثر ایست قلبی، جانش را از دست داده است!
آری … روباه‌ها هم ممکن است چنان در پیشگاه رفقای خود، احساس شرمساری و خجالت کنند که توان از دست داده و سکته کنند.
روباه شیدا، بی شک روباه بامرامی بود که دلش نمی‌خواست به تنهایی آن همه غذا را بخورد و برای همین رفقایش را خبر کرد … و بی‌شک، من اگر جای اصغر بودم، آن آزار را روا نمی‌داشتم و می‌گذاشتم تا آنها از آن غذا بی هیچ ترسی نوش جان کنند … اما عملکرد اصغر سبب شد تا دریچه‌ای دیگر به سوی جهان حیوانات گشوده شود و ما دریابیم که چه قوانین و سلوکی در بین آنها جاری است …
روباه‌ها، انگار جوانمردی و رفاقت و مرام و شرمندگی را خوب می‌فهمند؛ باید به آنها احترام نهاد و این جوانمردانه نیست تا عده‌‌ای سنگدل به نام شکارچی، این حیوانات محترم را نامحترمانه آزار رسانند و یا حتا هدف گلوله مرگبار خود قرار دهند.
دوستان من:
ماجرای این روباه بامرام و شیدا را تا می‌توانید انتشار دهید، شاید سبب شود که یک شکارچی برای همیشه تفنگش را به دیوار خانه اش آویزان کند.
و بالاتر از آن انسان ها یاد بگیرند تنها خودشان را نبینند و به فکر هم نوعان دیگر خود هم باشند.
بنام خدا
|
|
|
●
|
احتمال حذف تالاب چغاخور از سیاهه‌ی جهانی
|
|
|
|
| |
|
سلیمان لطفی‌نیا :
|
|
آنچه در حال رخ دادن در تالاب «چغاخور» است از امکان حذف زودهنگام پسوند «بین المللی» از این تالاب ارزشمند و حتا برداشتن نام چغاخور از سیاهه‌ی تالاب‌های ایران خبر می‌دهد.
به گزارش مهر، «هومان خاکپور»، كارشناس محیط‌زیست؛ در باره‌ی پروژه‌ی تونل جابه‌جایی آب سبزکوه، که می‌تواند تالاب بین‌المللی چغاخور را به نابودی بكشاند، گفت: «بر پایه‌ی مطالعات اجرایی طرح، باید برای تامین آب خوردن، صنعت و کشاورزی شهرستان "بروجن"، سالانه نزدیک به 67 میلیارد مترمکعب آب حوضه‌ی سبزکوه، از راه تونل جابه‌جایی آب ۱۰ کیلومتری، به تالاب چغاخور سرازیر شود.»
وی افزود: «البته پیش زمینه‌ی جابه‌جایی این حجم آب همان افزایش بلندای سد ساخته شده در محل آبریز تالاب چغاخور از ۶ متر به ۱۱ متر است که هم اکنون به شوند(:علت) دشواری‌‌های اجتماعی و نبود توافق مالکان زمین‌های پیرامون تالاب با وزارت نیرو، این پروژه‌ی افزایش بلندای سد متوقف شده است.»
به گفته‌ی خاکپور، هرچند پس از توافق نكردن مالکان زمین‌های پیرامون تالاب با وزارت نیرو بر سر قیمت زمین‌هایی که در اثر اجرای طرح افزایش بلندای سد به زیر آب خواهند رفت، گزینه جابه‌جایی آب از راه کانال به بیرون از چغاخور گفته شد واندكی خیال دوست‌داران زیست‌بوم و حتا سازمان حفاظت محیط‌زیست را از مرگ و نابودی تالاب بین‌المللی چغاخور آرام کرد، اما شواهد گویای كاری همانند برای چغاخور است.
به گمان وی، حقیقت ماجرا این است که به رغم اعلام گزینه جایگزین برای جابه‌جایی آب از کناره‌های تالاب، اما هیچگونه دگرگونی‌ای در نقشه اجرایی ساخت تونل انجام نگرفته است و خروجی تونل حکایت از آن دارد که گزینه‌‌ای مگر سرازیر شدن آب تونل به درون تالاب وجود ندارد و با پایان یافتن ساخت تونل، سازمان حفاظت محیط‌زیست با كار انجام شده روبه‌رو شده و چاره‌ای مگر دگرگون کردن چغاخور به دریاچه‌ی ذخیره و جابه‌جایی آب و پذیرش مرگ و نابودی این تالاب بین المللی نخواهد داشت.
خاکپور افزود: «این رخداد کارشناسی نشده و طبیعت ستیزانه، برخی شاخص‌های روشن تالاب‌ها، مانند میزان استاندارد بلندای آب را از بین برده، نرخ رسوب گذاری در تالاب را به سختی افزایش داده و همچنین، با ریزش آب رودخانه‌‌ها به چغاخور شوند بر هم خوردن اکوسیستم تالاب شده و روند بحرانی شدن شرایط آن را شتابی نگران کننده و برگشت ناپذیرمی دهد.
به گفته وی، در جاهای حساس و آسیب‌پذیر كناره‌ی تالاب که در درون خود، بسیاری از گونه‌های گیاهی و جانوری را پرورش می دهند و بهترین جاهای حضور حیات وحش و به ویژه پرندگان هستند و از اهمیت زیست محیطی بسیاری برخوردارند، ریختن صدها تن خاک حاصل از كارهای خاکبرداری ساخت تونل جابه‌جایی آب در مرغزارهای كناره‌ی تالاب، که در گذشته برای سودی زودگذر و اندك تغییر کاربری یافته و زمین های کشاورزی شده‌اند، نیز پرسش برانگیز است که بدون کمترین مقاومتی از سوی نهادهای متولی بدست پیمانکار پروژه، در كناره‌های چغاخور، البته با توافق و گنجاندن سود مدعیان مالکیت آن زمین‌ها انجام می گیرد.
خاکپور افزودند: «شاید برخوردار نبودن سازمان حفاظت محیط‌زیست از ابزارهای قانونی و نیروی رویارویی با دیگر دستگاه‌های ثروتمند دولتی، شوند بروز این ناهنجاری‌های شگفت‌آور باشد، که همواره مجریان پروژه‌های بزرگ عمرانی از این سازمان کم سرمایه جلوتر هستند .
|
تبادل لینک هوشمند 